...

ـ آقای جوان خرم­آبادی پیشنهاد جالبی داده که روز اول اسفند که روز زبان مادری هست اهالی وبلاگستان مطلبی به زبان یا گویش مادری بنویسند. راستش من یکی که احتمالن اگر چیزی هم به زبان فاخر ترکی قشقایی بنویسم باید ترجمه اون رو هم بنویسم چون از وبلاگ­نویس­ها کسی را سراغ ندارم که به این زبان فاخر آشنایی داشته باشند. البته دوستان قشقایی ناوبلاگ­داری هستند که گاهی اینجا رو می­خونند.

ـ پرستوی وبلاگستان پای مطلب قبلی نوشتن که خب خاطرات روزهای انقلابت رو بنویس تو هم. ایده خیلی جالبیه ولی فکر می­کنم اولن حالا دیگه یه کم دیره و هم اینکه به نظرم میاد این میتونه یک حرکت فراگیر جالب باشه برای سال دیگه که مثلن اوائل بهمن شروع بشه. فکر می­کنم گنجینه جالبی از روایات­ غیر حکومتی­ از انقلاب شکوهمند از توی همچین حرکتی در بیاد. البته متوسط سنی نویسندگان وبلاگشهر فکر کنم حتی از متوسط سنی دانشمندان هسته­ای هم کمتر باشه و خیلی­هاشون اون روزها درک (باصطلاح علمای عظام) نکردن.

ـ امروز اینجا آخرین روز کارناوال بود که گروه­های شرکت کننده با ساز و دهل و لباس­ها و قیافه­های عجق­وجق تو خیابون­ها راه می­افتن و برای ملت تماشاگر خوردوریز و هله­هوله پرت می­کنن. قیافه بعضی از تماشاگرها از شرکت­کنند­ها هم دیدنی­تره. من واقعن در عین تحسین، تعجب می­کنم از اهمیتی که حتی بعضی از این تماشاگرها به این کارناوال میدن و دم و دستگاهی که راه میندازن. البته در دهات ما به اون شدت و حدتی که مثلن در مرکز کلن یا دوسلدورف هست نیست ولی به اندازه کافی جذاب هست که حتی نیازی نبینیم بریم مرکز شهر. یه تعداد عکس گرفتم که سعی می­کنم همین روزها چندتایی از اونا رو بذارم اینجا. اگه جلسه فردا توی شرکت برام دل و دماغی گذاشت شاید یه مطلب جداگانه هم در مورد کل مراسم غیر عبادی سیاسی کارناوال نوشتم.
حالا برم بخوابم که فردا حضور ذهن داشته باشم تا گرچه بعیده ولی شاید مخی زدیم که آهی بر ساز آن توان زد.