درآمدی بر َویناختن
در انگلیسی بهش میگن کریسمس، در فرانسه میگن نوئل و در ايتاليايی ناتاله. در آلمانی بهش میگن "وَیناختن (Wiehnachten) " به معنی شب مقدس.
میشه گفت انتظار ویناختن با "ادونت (Advent) کلید میخوره. اون وسط هم روز نیکلاس جای خودشو داره برای بچهها.
بد نیست نگاهی به این مراسم بندازیم.
Advent
Advent یک کلمه لاتین هست به معنای ورود یا انتظار ورود که حکایت از انتظار برای آمدن مسیح دارد. چهارتا یکشنبه قبل از وَیناختن شمارش معکوس Advent شروع میشه. چهارتا شمع باید تا قبل از وَیناختن روشن بشن. در هر یکشنبه یک شمع روشن میشه تا یکشنبه آخر که هر چهارتا روشن بشن. بچهها یک تقویم خوردنی هدیه میگیرن که به تعداد روز های از اول دسامبر تا روز وَیناختن خونههای کوچولو داره پر از معمولاً شکلات.بچهها هر روز خونۀ اون روز رو باز میکنن و شکلاتشو میخورن و به این ترتیب تا رسیدن وَیناختن روزشماری میکنن.
Nikolaustag
روز ششم دسامبر روز نیکلاس (Nikolaustag) است. غروب روز قبل بچهها قبل از خواب کفشهاشون رو لب پنجره یا پشت در میذارن تا شب سننیکلاس بیاد و یواشکی براشون هدیه بذاره توی کفشهاشون. در بعضی خانوادهها هم سننیکلاس (که معمولا یکی از نزدیکان هست که تغییر قیافه داده) خودشو به بچهها نشون میده. قدیما بچهها گاهی هم از سننیکلاس میترسیدند چون در واقع اون میبایست بر اساس کارنامه اعمال بچهها به آنها پاداش بده که ممکن بود تنبیه با ترکهای که همراه داشت رو هم شامل بشه. ولی این تنبیه دیگه انجام نمیشه، در عوض بچهها باید در طول سال مواظب اعمال خودشون باشن مبادا که نیکلاس به خاطر کارهای بدشون نیاد یا چیزهایی رو که دوست داشتن براشون نیاره.
Weihnachten
وَیناختن همون جشن تولد مسیحه که در کشورهای آلمانیزبان غروب روز بیستوچهارم دسامبر که بهش میگن غروب مقدس (Heiliger Abend) جشن گرفته میشه. بچهها با کمک بزرگترها درخت وَیناختن (Weihnachtsbaum) رو آذینبندی و چراغانی میکنن و آواز وَیناختن میخونن (یا اقلاً نوارش رو گوش میدن) و از همه مهمتر هدیههاشونو میگیرن. در بیشتر نواحی شمالی آلمان کسی که هدیهها رو میاره همون کاراکتر معروف با لباس قرمز، ریش سفید و کیسۀ پر از هدایا بر پشت است که هووهوو کنان میاد و هدیه بچهها رو میده. اسم این کاراکتر هست وَیناختنمن (Weihnachtsman) . در بیشتر نواحی جنوبی کسی که هدیهها رو میاره کاراکتر دیگری هست به نام Kristkind که فرشتهای هست نامرئی که با فرشتگان ملازمش از آسمان میاد و هدیههایی رو که بچهها آرزو کردن زیر درخت وَیناختن میذاره و میره ولی خودش دیده نمیشه. معمولاً بچهها قبلاً با کمک بزرگترها هدیههایی رو که دوست دارن روی کاغذی نوشتن و زیر درخت وَیناختن گذاشتن.
وَیناختن به خاطر درخت وَیناختن و هدیههاش و همینطور تعطیلاتش که به تعطیلات آخر سال وصل میشه مهمترین جشن برای بچهها هست.
عمو تلفنچی هم اینجا به همه شما میگه:
میشه گفت انتظار ویناختن با "ادونت (Advent) کلید میخوره. اون وسط هم روز نیکلاس جای خودشو داره برای بچهها.
بد نیست نگاهی به این مراسم بندازیم.
Advent
Advent یک کلمه لاتین هست به معنای ورود یا انتظار ورود که حکایت از انتظار برای آمدن مسیح دارد. چهارتا یکشنبه قبل از وَیناختن شمارش معکوس Advent شروع میشه. چهارتا شمع باید تا قبل از وَیناختن روشن بشن. در هر یکشنبه یک شمع روشن میشه تا یکشنبه آخر که هر چهارتا روشن بشن. بچهها یک تقویم خوردنی هدیه میگیرن که به تعداد روز های از اول دسامبر تا روز وَیناختن خونههای کوچولو داره پر از معمولاً شکلات.بچهها هر روز خونۀ اون روز رو باز میکنن و شکلاتشو میخورن و به این ترتیب تا رسیدن وَیناختن روزشماری میکنن.
Nikolaustag
روز ششم دسامبر روز نیکلاس (Nikolaustag) است. غروب روز قبل بچهها قبل از خواب کفشهاشون رو لب پنجره یا پشت در میذارن تا شب سننیکلاس بیاد و یواشکی براشون هدیه بذاره توی کفشهاشون. در بعضی خانوادهها هم سننیکلاس (که معمولا یکی از نزدیکان هست که تغییر قیافه داده) خودشو به بچهها نشون میده. قدیما بچهها گاهی هم از سننیکلاس میترسیدند چون در واقع اون میبایست بر اساس کارنامه اعمال بچهها به آنها پاداش بده که ممکن بود تنبیه با ترکهای که همراه داشت رو هم شامل بشه. ولی این تنبیه دیگه انجام نمیشه، در عوض بچهها باید در طول سال مواظب اعمال خودشون باشن مبادا که نیکلاس به خاطر کارهای بدشون نیاد یا چیزهایی رو که دوست داشتن براشون نیاره.
Weihnachten
وَیناختن همون جشن تولد مسیحه که در کشورهای آلمانیزبان غروب روز بیستوچهارم دسامبر که بهش میگن غروب مقدس (Heiliger Abend) جشن گرفته میشه. بچهها با کمک بزرگترها درخت وَیناختن (Weihnachtsbaum) رو آذینبندی و چراغانی میکنن و آواز وَیناختن میخونن (یا اقلاً نوارش رو گوش میدن) و از همه مهمتر هدیههاشونو میگیرن. در بیشتر نواحی شمالی آلمان کسی که هدیهها رو میاره همون کاراکتر معروف با لباس قرمز، ریش سفید و کیسۀ پر از هدایا بر پشت است که هووهوو کنان میاد و هدیه بچهها رو میده. اسم این کاراکتر هست وَیناختنمن (Weihnachtsman) . در بیشتر نواحی جنوبی کسی که هدیهها رو میاره کاراکتر دیگری هست به نام Kristkind که فرشتهای هست نامرئی که با فرشتگان ملازمش از آسمان میاد و هدیههایی رو که بچهها آرزو کردن زیر درخت وَیناختن میذاره و میره ولی خودش دیده نمیشه. معمولاً بچهها قبلاً با کمک بزرگترها هدیههایی رو که دوست دارن روی کاغذی نوشتن و زیر درخت وَیناختن گذاشتن.
وَیناختن به خاطر درخت وَیناختن و هدیههاش و همینطور تعطیلاتش که به تعطیلات آخر سال وصل میشه مهمترین جشن برای بچهها هست.
عمو تلفنچی هم اینجا به همه شما میگه:
Fröhliche Weihnachten
Merry Christmas
Joyeux Noël
Buon Natale
پ.ن: با کامنت مداد سفید عزیز به روز شد
4 نظرات:
در ایتالیائی هم بهش می گن ناتاله، تلفنچی جان
buon natale :)
تلفنچی نازنین
املای بُن، همان گونه است که در کامنت بالا برایتان نوشته ام. در بسیاری از کلمات ایتالیائی، بر خلاف عرف همیشگی کلمات انگلیسی، اول یو می آید بعد اُ
per esempio: Buon Natale o buona notte :)
شرمنده از این همه ملا لغت گونه گی :)
ممنون مداد عزیز از یادآوری
Feliz Navidad!
Do you have any idea? Click here and post a Comment