آرت بوخوالد مرد. بقای عمر آقای جوادی باشه ایشالا

بخش عمدۀ پول توجیبی روزانه­ام در دوران نوجوانی که بیشتر هم حاصل کار تابستانی بود صرف خریدن و خوندن انواع مجله می­شد از ورزشی گرفته تا اجتمایی تا علمی و غیره. این وسط با مجله اطلاعات هفتگی بیشتر از همه اخت بودم. در همین مجله هم بود که با نام آرت بوخوالد و طنز او آشنا شدم. جالب­ترین چیزی که از اون زمان کاملاً یادم مونده اینه که از این آقای بوخوالد می­پرسن مهم­ترین راز زندگی­اش چیه. ایشون میگه این که بعد از سال­ها طنز نویسی فهمیده هیچ استعداد طنزنویسی نداره. بهش میگن خب بعد که این رو فهمیدی چی کردی؟ میگه هیچی، دیگه اونوقت طنزنویس معروفی شده بودم و نیازی به استعداد نداشتم. حتی اون موقع هم فکر می­کردم این حرف ایشون چقدر در مورد سیاست­مداران ما یا در کل مدیران رده بالای مملکت ما صدق می­کنه.
در هر حال خدایش بیامرزاد و در فردوس برین جایش دهاد. هرچی خاک اون مرحوم هست عمر آقای فتح­الله جوادی باشه که همین حالا چک کردم دیدم کماکان مدیر مسؤول و سردبیر این مجله هستند. بابا ایول، درست فکر کنم از روز اول انقلاب تا حالا.
دم آقای بوخوالد گرم که با مرگش جانگدازش ما رو یاد خاطرات­مون انداخت. یک آقایی اون زمان­­ها توی این مجله اطلاعات هفتگی پاورقی طنز و داستان می­نوشت با اسم مستعار "م.بهزاد". اسم واقعی ایشون فکر می­کنم "محمدرضا اخباری­نیا" بود. کسی از ایشون خبری نداره؟
یک بخش خیلی جالب هم داشت این مجله به اسم "عکس­ها و حرف­ها" که اینقدر طرفدار داشت که اولیاء مجله مدعی بودند که خارجی­ها هم از این کار ایده گرفتن و از این حرفا. حالا اگه عکس این قضیه بود هم به ما مربوط نیست ولی ما که از این بخش خیلی لذت می­بردیم.
بعدها که چندباری اتفاقی این مجله رو نگاهی کردم دیدم که هی داره زردتر میشه. شاید هم به خاطر زیاد شدن نشریات زرد دیگه برای بقا مجبور شده بودن همرنگ جماعت بشن.