بده که آدم لوس و ننر باشه؟

زمان دانشجویی روزی یکی از اقوام دانشجو شاد و شنگول اومد پیشم که میدونی چی شده، گفتم نه فقط می­بینم که شنگولی. گفت دیشب وقتی با اتوبوس داشتم از اوین (دانشگاه ملی، نه زندان اوین) می­اومدم با یه خانوم مسن سر ایستادن در اتوبوس حرفم شد و ایشون برای این که حال منو بگیره بهم گفت سوسول. پسر، اولین بار بود که یه توهین اینجوری بهم چسبید. از اون موقع تا حالا کلی احساس خوش­تیپی بهم دست داده. گفتم خوشتیپ که بودی. گفت ولی وقتی یه خانوم شمال شهری بهم گفت سوسول دیگه شک و تردیدم رفع شد.
حالا شده حکایت کار این آقای نبوی عزیز ما. ورداشته به ملت میگه لوس و ننر فکر می­کنه کسی اوف میشه مثلاً. آخه آقای طنزنویس بزرگ، این هم شد سرکوفت زدن؟ سرکار که باید با سیر تغییر تدریجی معنی کلمات از لحاظ بار مثبت و منفی اون­ها آشنا باشید. خب اول می­گشتید می­دیدید در سنوات اخیر این جور عنوان­ها مثل سوسول و بچه لوس و ننر را چه کسانی به چه کسانی داده­اند. هر کلمه­ای با قشری که اون رو به کار می­بره باز تعریف میشه در این دیار. اگه دقت کنید می­بینید اصلا این کلمات چقدر خوش اقبال بوده­اند این اواخر. منحنی نسبت بار مثبت به بار منفی این­ها به شکل اکپونانسیلی صعودی بوده. نقطه عطف خط خوشنامی این کلمات خوشبخت شاید شعار "سوسولا دست نزنن النگوهاشون میشکنه" باشه.
خب برادر من اقلاً می­خواستی ضدحال بزنی این همه کلمه بدشانس و بداقبال، یکی از اینا رو ورمیداشتی می­کوفتی تو سر این جماعت. هم حسابی حال­گیری کرده بودی هم به سیر افت شخصیت این کلمات کمک کرده بودی. چی؟ کدوم کلمات؟ خب مثلا همین کلمه سردار رو نگاه کن، دلت به حالش کباب نمیشه؟ انصافاً این کلمه چه کسی رو دیگه یاد سورنا یا آریوبرزن یا اقلا همین مالک اشتر یا ابومسلم میندازه؟ چی فرمودین؟ شکم گنده؟ مدال؟ ملاقه؟ قاچاق؟ عتیقه؟ دارین تو فرهنگ لغات دنبال چیزی می­گردین؟ حواستون با بنده­اس؟ خلاصه زیادند از این کلمات که کارشان ز خوشنامی به بدنامی کشید آخر. بسیج، ملت، خودکفایی، خدمت، تعهد... خب باشه بسه. حالا این­ها را داشته باشید برای روز مبادا اگه یک وقت خواستید حال دشمن رو بگیرید. ما سوسول جماعت دلگیر که نیستیم هیچ، چاکر آقا داور هم هستیم. مرام ما اینجوریاس دیگه. آخ ببخشید، شرمند­ه­ی منش طنازتون که گفتم داور، یادم نبود از داریوش سجادی سند رفیق جون­جونی بودن خواسته بودین برای نامیدن شما به این نام. راستی گفتم دشمن یاد منحنی تغییرات این کلمه افتادم. حواستون باشه یک وقت از این کلمه برای بدنام کردن حریف استفاده نکنیدها. منحنی­ش شدیداً صعودیه. دیگه کم مونده فکر کنیم دشمن همین خودِ خودمونیم. بار منفی­ش داره به سمت صفر میل میکنه.
آهان، یک سری کلمات هم هستن که همچین یهویی زمین خوردن با منحنی نزولی نود درجه. مثلا شما فکر می­کنید دیگه کسی عمرن اسم دخترشو بذاره هاله یا مثلاً رایحه ؟ یا مثلاً اسم فامیلی مهرورزی رو انتخاب کنه برای خودش ؟
دقت کنید آقای نبوی، معنی کلمات دیگه استاتیک نیست، کاملاً دینامیکه در فرهنگ ما ایرانیای نسل انقلاب.
ایمان بیاوریم به اعجاز دینامیک کلمات.

امضاء: یک تازه لوس و ننر شده

پ.ن:از راوي.

از ف.م.سخن.

باز هم از ف.م.سخن.

از پارسا.

ازسينا هدا