آلمان باخت

خب بازی تموم شد. این همکار آلمانی دعوت کرده بود برم با اونا بازی رو ببینم. بنطرم حق ایتالیایی ها بود ببرن. آخه من دروازه بان ایتالیا رو تقریباًهیچ ندیدم. دیدن فک آویزون همکارایه آلمانی فردا هیچ حال نمیده. کاشکی آلمان می برد
برام جالب و آموزنده بود که این آلمانیایی که باهاشون فوتبال می دیدم هیچ بلد نبودن به بازیکن یا مربی یا اقلاً به زمین و زمان فحش بدن. فقط بلد بودن بگن حیف شد.
اینجا تو محلۀ ما کم و بیش همه آشنا بنظر میان. یا یکی از بن یا شوهر کارمند همین شرکت خودمونن یا بچه شون تو کیندرکارتن دختر ماست و الخ. ولی یه بابایی اونجا بود که من نمیشناختمش. این بابا اخلاقش خیلی شبیه ایرانیای بود. چونۀ گرمی داشت و لازم می دونست هرچی تازگیا دیده یا شدیده رو حتماً گفته باشه. تشویق گر حریفی هم بود ولی وقتی آلمان باخت فقط گفت حیف شد.